Gesetteld! 9 Jul 2017, 10:34 pm

Anderhalve maand geleden kregen wij eindelijk de sleutels van ons appartement! Een mooi complex op een schiereiland in Barra da Tijuca. Het is een veilige omgeving waar je s’avonds nog met een goed gevoel over straat kan. Het kan ook niet anders gezien je eerst door een algemene beveiliging moet en daarbij staat bij elk condominium (appartement gebouw) nog een veel strengere beveiliging. Voor wie het leuk vind, google maar op Avenida das Acacias 540, Barra da Tijuca. Ons gebouw zit dan links van het sterretje. De oplevering verliep anders dan dat wij gewend zijn. Het appartement zat nog vol met persoonlijke spullen van de eigenaar inclusief vuile vaat van ongeveer een half jaar oud. Wij hebben het gemeubileerd gehuurd. Het matras zag eruit alsof er iemand op was vermoord en vele rotzooi van de vorige bewoner hebben wij in alle kasten, hoeken en badkamers gepropt. Na het kopen van een nieuw matras, een babybedje voor Luuk en wat kleine meubels hebben wij het appartement grotendeels naar onze smaak kunnen omtoveren.

Het is een mooi complex, met luxe zwembad, fitness zaal, kinderspeeltuin, voetbal/basketbalveld, BBQ locatie, en sauna en spa (al lange tijd under construction). Vanaf ons balkon zie je in de verte de zee en dichtbij een meer met heel veel blauw alg ;-). Daarnaast zijn er twee mooie parken, een supermarkt, tennisbanen, beachvolleybal, voetbalveldje, een kleine foodcourt en een mooi eco groenstrook in de directe omgeving. Wij wonen zeker goed!

Om het schiereiland heen is dus een eco groenstrook waar ze een heel leuk wandelpad hebben aangelegd. Hier zie je diverse mooie vogels, aapjes en de grote cavia’s (zoals ik ze noem). Luuk en ik lopen hier graag elke ochtend. Druk is het daar niet, wat mij verbaasd, maar dat zal komen door de miljoenen andere inwoners, de muggen. Als ik een ander wandelaar tegenkom zeggen ze altijd eerst iets onverstaanbaars in het Portugees en dan eindigt het met mosquitos waarbij ze naar Luuk wijzen. Gelukkig heeft hij er nog niet zo veel last van.

De parken zijn ook erg leuk. Doordeweeks is het uitgestorven en zie je de vele nanny’s met de kinderen spelen. In het weekend is het altijd een groot feest en worden diverse kinderpartijtjes op het gras gehouden. Lekker low-key, back to basic. Op de blote voetjes door het gras rennen en met elkaar spelen. Wij leggen hier graag onze handdoekjes en komen her en der mensen tegen met kinderen van dezelfde leeftijd als Luuk. Helaas speelt de taalbarrière hier weer parten want zodra je zegt dat je weinig Portugees spreekt zijn ze al weer snel weg. Enkele keren hoor je gebrekkig Engels en dan zijn wij al helemaal blij.

Het is mooi om te zien hoe goed ze voor zwerfkatten hier zorgen (op het schiereiland dan). In het groenstrook zie je veel kleine huisjes met daarin altijd vers water en voer. Ik ben nog druk op zoek naar de persoon die dat altijd klaar zet voor ze en ooit zal ik ze tegenkomen. s’Ochtends begroeten we graag familie Rood die hun eigen mooie plek hebben in dit gebied en ik zie elke dag weer nieuwe goed uitziende katten.

Over katten gesproken, onze katten zijn ook goed aangekomen. Naast dat hun vervoersmandjes enorm stonken naar urine en uitwerpselen waren wij verbaasd over hoe goed ze er doorheen zijn gekomen. Vooral de meest angstige van het stel. Die liep vrolijk rond alles te bekijken en af en toe een miauwtje. Ook zij zijn aardig gewend. De oudste waar wij ons meest zorgen over maakte, Sydney, die altijd in Nederland buiten kwam, doet het ook zeer goed. Ze is weliswaar nu enorm aanhankelijk en waar ik ben is zij ook. Ze doet nog veel miauwen maar ze is niet zoekende naar een uitweg of naar buiten. Met Darwin hebben wij het idee dat hij zich enorm verveelt. In Nederland heeft hij altijd pleegkittens gehad als afleiding en om mee te spelen. Voor ons dus prioriteit om hem wat afleiding te geven. Gelukkig begint hij nu Luuk ook wat interessanter te vinden en soms zie ik Darwin met een van Luuk’s speeltjes er vandoor gaan. (Oh ja, kattenspeeltjes zijn hier ENORM duur!).

Het is hier winter. Voor Braziliaanse begrippen is het dit jaar koud en ook wij lopen soms met lange broeken en truien aan. De temperatuur is nu ongeveer 20 graden. Gezien wij op de 12e verdieping wonen waait het soms best fris naar binnen maar zodra je in het zonnetje loopt is het zeer aangenaam. Het is ook goed dat we met dit weer beginnen. Het kan in de zomer enorm warm zijn met een gevoelstemperatuur van rond de 40 graden. Het mooie luxe zwembad wat ik zojuist genoemd heb? Daar hebben wij helaas nog niet van geprofiteerd.

Verder gaat het goed met ons. Luuk groeit als kool en is een vrolijk lief mannetje. Hij heeft zijn stem goed ontdekt! De taal barrière is nog steeds een probleem maar wij zijn hier nu ook begonnen met Portugese lessen. Het zou fijn zijn om ze eens te verstaan en te begrijpen. Engels spreekt bijna niemand en tijdschriften in een ander taal dan Portugees is niet te vinden (mits je eentje van januari voor € 15,00 wilt kopen in een grote boekwinkel). Ik mis Nederland zeker wel! Het gevoel van vrijheid is in Nederland veel sterker en daarnaast is alles zo veel meer eenvoudiger Natuurlijk missen wij ook de familieleden en vrienden. Het is toch wel een beetje eenzaam hier. Jeroen heeft zijn werk waar hij lekker zijn energie in kan stoppen en ik ben veel aan onze directe omgeving gebonden. Gelukkig hoeven Luuk en ik niet heel lang te wachten. In augustus staat onze eerste trip naar Nederland al gepland. Wij hebben er ontzettend veel zin in, alleen niet in de 12 uur durende vlucht. Had ik al verteld dat Luuk graag geluiden maakt? Hij kan al heel goed een leeuw, aap en vogel nadoen en daarnaast vind hij het leuk om mama en papa van een gratis douche te voorzien!

Tot de volgende keer!

Liefs,

Sabine

Verschillen 18 Apr 2017, 11:40 pm

Dat geen land hetzelfde is weet iedereen. Soms zijn er verschillen die je niet begrijpt maar soms zijn ze ook zeer prettig of grappig.

Als je een baby of jong kind hebt in Brazilië word je overal direct geholpen, ondanks een lange rij. Ze willen zelfs wel eens extra personeel erbij halen zodat je snel geholpen wordt. Echt heerlijk!! Dat zie ik in Nederland niet zo snel gebeuren! Daarnaast heb je in de shopping malls een grote ruimte waar je je baby kunt verschonen, in bad kan doen, of rustig kan voeden / eten kan geven. Zelfs 3 magnetrons aanwezig! Toen wij daar voor het eerst binnen liepen pakten wij al ons portemonnee met het idee om te moeten betalen. Ze keken ons maar verbaasd aan en met wat handen en voeten werk, want ons Portugees is nog niet fantastisch, bleek het een gratis service te zijn.

De supermarkten zijn gigantisch groot. Mocht je ooit de grote supermarkten in Frankrijk meegemaakt hebben, doe dat formaat keer 5. Gisteravond waren wij in een supermarkt met maar liefs….73!…kassa’s. Pak een gangpad van de AH of Jumbo en stel je die voor met alleen maar popcorn/mais of olie. Zo zijn de meeste supermarkten hier, die wij tot nu toe gezien hebben. Het is voor ons natuurlijk nog veel ontdekken en elke dag pakken we een ander gebied om rond te rijden, te lopen en te verkennen.

Ken je de bordjes bij een pretpark waarbij je een bepaalde hoogte moet zijn om een attractie in te mogen? Deze kwam ik gisteren bij een ingang van een shopping mall tegen voor…honden!…Een hond mag niet hoger zijn dan 60cm. Ik ben vergeten een foto te maken maar als ik daar binnenkort weer langs kom zal ik er zeker eentje van maken! Ondanks dat ik het persoonlijk oneerlijk vind, zie ik wel de humor er van in.

Over dieren gesproken, wij kwamen afgelopen zaterdag in een grote dierenwinkel (en die zijn hier HUGE) vrijwilligers tegen van een klein locale stichting, Focinhos de Luz. Hier had ik al eens eerder wat van gezien en volgde ik ze al trouw op facebook. Wat zien hun dieren er goed uit! Er stonden enkele benches met kittens (max 2 kitten per bench), en 2 benches met elk een volwassen poes. Daarnaast twee honden die ter adoptie waren. We kwamen een heel lief jong meisje tegen die goed Engels sprak en hebben lang gesproken over hun stichting. Zij hebben wel een klein asieltje, maar deze is niet open voor publiek. Zij zoeken juist het publiek op en met een klein selectie dieren gaan ze 5 uurtjes in een dierenwinkel zitten om donaties te werven en dieren onder de aandacht te brengen. De mooiste kitten zat daar in een bench! Cypers en langharig en zoooo snoezig. Nee, ik heb het niet gedaan, hoewel het enorm aanlokkelijk was. Ik zei tegen haar dat die zo weg zal zijn, maar helaas is dat hier dus kennelijk niet de realiteit. Volgens haar gaat dit juist niet makkelijk. We hebben afgesproken contact te houden en zal ik contact opnemen zodra wij een woning hebben, wat tot op heden nog steeds niet gelukt is. Over het zoeken naar een woning kan ik een heel topic openen dus dat bewaar ik voor een latere fase wanneer het eindelijk eens gelukt is.

Het gaat goed met ons. Ons geduld word op de proef gesteld maar ondertussen hebben wij wel de tijd om alles in de omgeving te verkennen. Jeroen gaat a.s. donderdag al een paar dagen weg waardoor ik nu toch echt gedwongen word om te gaan rijden in het Braziliaanse verkeer. Ik heb het al bijna 1,5 week kunnen uitstellen maar helaas, vanaf donderdag moet ik. Ik geniet van de leuke verschillen die het land te bieden heeft en begin al langzaam te wennen aan de veranderingen.

Zou ik in de volgende blog kunnen melden dat we een woonruimte hebben? Let’s hope so!

Até logo!

De voorbereidingen 14 Apr 2017, 1:00 pm

Brazilië is niet een land waarbij je simpelweg je spullen inpakt en vertrekt. Nee, Brazilië is een land met veel papierwerk en strenge regels omtrent o.a. de visa. Bijna 8 maanden zijn wij bezig geweest voor een visa waarbij wij dan twee jaar in Brazilië mogen verblijven. Vijf dagen voor vertrek konden wij eindelijk onze paspoorten ophalen met de benodigde documenten. Gelukkig, een van de vele punten van onze checklist kunnen afvinken.

Het meenemen van de katten was ook een uitzoek klus. Veel bedrijven spreken elkaar tegen, hebben nooit een volledig overzicht van de benodigde documenten en op de websites is het lastig te vinden. De katten zullen los van ons vliegen en verblijven eerst nog twee weken in een kattenpension voordat ze onze kant op kunnen komen. Zo ver wij nu weten, hebben wij alle benodigde papierwerk en twee goede bedrijven gevonden die ons hierin ondersteunen. Voor de Nederlandse kant is dit Zoologistics en in Brazilië is dit MM Cargo. Een importeur in land van aankomst is zeer aan te raden. Om 17:00 uur gaat de douane dicht waarbij de katten daarna niet meer geïmporteerd kunnen worden en gezien KLM om 19:00 uur aankomt is dat wel een probleem. Ik laat mijn katten echt niet een nacht in een hal laat staan. Gelukkig zorgt de importeur ervoor dat ze diezelfde dag nog worden ingeklaard en ze netjes afgeleverd worden.

Dit zijn de benodigdheden voor het vervoeren van katten naar Brazilië:

• Rabies vaccinatie niet korter dan 30 dagen voor vertrek. Aan te raden is om vroeg te beginnen en ze twee keer te laten vaccineren hiervoor. Hoewel dit niet verplicht is, is het aan te raden om een titer-bepaling vanuit Nederland te doen voor vertrek. Hierdoor kan je ze makkelijker terug vervoeren naar Nederland.
• EU-paspoort
• Proof of residence
• Kopie vliegtickets
• Machtiging dat MM Cargo invoer mag verrichten. Dit moet bij de notaris in Brazilië ondertekend worden.
• Braziliaanse RNE en CPF.
• Kopie paspoort
• Kopie animal vaccination
• Gezondheidsverklaring binnen 10 dagen voor vertrek huisdier.
• Afspraak inplannen bij NVWA om de documenten (gezondheidsverklaring, EU-paspoorten) te legaliseren.

Het is nog even afwachten of het allemaal zo klopt, de katten verblijven op het moment van schrijven nog in Nederland.

Een huis je thuis noemen. Dat is een ander lastig punt. Huren in Rio de Janeiro is duur, althans, dat vind ik. Wij zijn aan het zoeken in de wijk Barra da Tijuca. Net iets buiten het centrum (Copacabana) van Rio de Janeiro. Met het verkeer is dit zeker minimaal 45 minuten rijden. Wij hebben voor dit gebied gekozen omdat het wat veiliger is en ietwat rustiger. Het is voor ons niet noodzakelijk om downtown te wonen gezien Jeroen veel vanuit huis zal werken en ook veel op reis zal zijn. Daarnaast heb je in Barra de grootste shopping mall van heel Zuid America. Wat wilt een vrouw nog meer? Zoals geschreven is Jeroen veel weg en wilde ik in een gebied wonen waarbij ik lekker met Luuk kan wandelen en mij prettig voel. Het vinden van een woonruimte gaat nog niet heel voorspoedig. Wij hadden een fantastisch leuk appartement gevonden maar de eigenaren hadden zich helaas op het laatste moment (een week voor ons vertrek) terug getrokken. De zoektocht is weer opnieuw begonnen en zal ik in een toekomstige blog een update geven.

Ons huis in Veghel is inmiddels leeggehaald en verhuurd.  Er is afscheid genomen van mijn baan en mijn vrijwilligerswerk op Dierenopvangcentrum HoKaZo. Het afscheid van familie, vrienden en kennissen viel zeer zwaar maar met de huidige technologie is de afstand eigenlijk ook maar zeer kort. Wij zijn klaar om met elkaar een nieuw avontuur te beginnen en gaan het er het beste van maken! Middels deze blog hoop ik iedereen, die wil, op de hoogte te houden van ons avontuur en ervaringen. Ik zal niet alleen blogs plaatsen van ons leven maar ook blogs van het dagelijkse locale leven en andere onderwerpen. Tot de volgende keer!

Liefs,

Sabine